Kumaş Özellikleri

Parça kumaş satın alanlar. En iyi viskon kumaş firmaları viskon kumaş firması viskon kumaş üreticisi viskon kumaş üreticileri viskon kumaş satış yerleri viskon kumaş imalatçısı viskon kumaş imalatı yapanlar viskon kumaş çorlu viskon kumaş Çerkezköy viskon kumaş bursa viskon kumaş fason yapanlar şifon kumaş fasoncuları. Viskon kumaş satanlar viskon kumaş satan yerler viskon kumaş dokuyan firmalar viskon kumaş satan yerler toptan.

Aba: Dokunması ve kullanılması zamanımıza kadar gelmiş olan, kalın yünlü bir kumaş. Bu kumaştan genelllkle erkek elbiseleri yapılırdı. Eskiden en meşhur abalar Balıkesir’de dokunurdu.

KUMAŞ SATIN ALANLAR

Abani: Üstüne sarı ipekle süslemeler kasnak işi ile işlenmiş, turuncuya çalar açık sarı renkte bir nevi bez. İstanbul ve Bursa’da yapılırdı. Halep, Bağdad ve Hindistan’da yapılanları da vardı.

Abayı: Kırgızca’da kıymetli bır kumaş adı. (Kırg. S.)

Abrak: Orta Asya’da dokunan bir nevi elbiselik alaca kumaş.

Adana bezi: Pamuklu, astarlık bir beadir. XVII. ve XVIII. yüzyıl¬lara ait resmi kayıtlarda imparatorluğun her tarafında diğer bezler arasında tercihan kullanıldığı görülür.

Adh: İpekli kumaş ve benzeri gibi dokuma cinsinden sanat eseri olan her şey.

Agca: Pamuk ipliğInden dokunmuş çul.

Agı: Altın veya gümüşle işlenmiş, sırmah ipekli kumaş.

Ağ: Kars civarında bez ve patiskaya verilen ad.

SPOT KUMAŞ ALANLAR

Ağabani: Bir çeşit beyaz bez olup, üzeri safran sarısı ipek ile yapraklı dallarla işlenmiştir, En güzelleri Bursa’da yapılmış¬tır.

Ağbani: Bir çeşit bez. Belirli ölçüde veya kumaş halinde olmak üzere iki türlüdür. Belirli ölçüde olanları kuşak, başörtüsü ve sarıklardır. Bazıları düz dokunur, sonradan üzeri abani ve süzeni tekniğinde işlemelerle süslenir, Zeminleri krem, iş¬lemeleri

sarıdır. Ednaları pamukla karışık dokunur, alaları tamamiyle ipektir. Ağbani kumaşlarla erkek gömleltleri, kadın elbiseleri, hırkalar yapılır. En güzellerl Bursa’da dokunmuştur. Desen ve renklerine göre isim alır. Başlıca çeşitleri: palamudi, ak çabeyaz, Antalya çeşidi, Halep örneği, Hlnd örneğidir. Kadın giyimine ait olanlarda desenler küçük ve geometrik olur.

Ağır altınlı kemha: Kemha adlı kumaşın bir nevi.

Ağır teIli sade nevzuhür Hatai: Kumaş adı. Sadrazarnın padişaha verdiği hediyeler arasında adı geçer.

Ahmediye: III. Ahmed ve Damat İ brahim Paşa devrinde Üsküdar ve Bursa’da yapılan ve çatma da denilen ipekli kumaşlara verilen isim. Muhtelif cinsleri arasında fitllli olanları meş¬hurdu.

Ak alemlü bez: Bir çeşit Denizli bezi.

PARTİ KUMAŞ ALAN YERLER

Ak bez: Beyaz pamuk bez. Bunun Hind’de dokunmuş olanlarına Hindi ak bez denirdi; makbül bir bezdi.

Akmişe-i mütenevvie: Kumaş çeşidi.

Akrilik: Yapay liflerden yapılır. Sıcak tutar ve hafiftir. İç çamaşırı spor malzemeleri ve örtü yapımında kullanılır. Bazen diğer yapay kumaşlarla karıştırılır.

Alaca: Umumiyetle kırmızı zemin üzerine sarı çubuklu pamultlu bir kumaştır; pamultlu alaca ve ipekli alaca diye ikiye ayrılır. Tire ve Erzincan alacaları en iyisi olarak tanınır. Eskiden

Bursa, Halep, Manisa ve Kastamonu alacaları meşhurdu. Bugünde Boldan. Arapkir, Gaziantep’te eski örneklerine göre dokunmaya çalışılmaktadır. Beşparmak da denir.

Alaca Yest kemha: bk. Kemha.

Alaça: Yollu pamuklu kumaşın Kırgızca’daki söyleniş biçimi. (Kırg. S.)

Alakıtay: Bir çeşit basma.

Alca: Denizli ağzında bir kumaş ismi.

Alega: Hindistanda üretilen bir tür pamuk ve keten kumaş.

Ali Melek alacası: Denizli’de dokunan alaca çeşidi.

Alpak: Güney Amerika’da yaşayan bir cins deve. Bunun Yününden yapılan parlak kumaşa da alpak veya alpaka denir. Bize Avrupa’dan gelmiştir. Ayrıca Zonguldak’ta dokunan bir cins

keten kumaşa da alpak denir.

Alpaka: Bir nevi ince yünlü dokuma kumaş.

AI taraklı Bursa: Çarşaflık bir nevi ipekIi kumaşın adıydı. Yekpara dokunmuş olan bu kumaşın gerek etek, gerek baş taraflarında taraklı tabir edilen şekilde kesik çizgiler vardı.

Altınoluk: Üzeri çubuklu bir çeşit dokuma kumaş.

Altıparmak: Alaca denilen kumaşın yarı ipekli bir çeşidinin adı. Asıl alaca, kırmızı zemine sarı çubuklu olarak dokunduğu halde, altıparmak’ta çubuklar sarı, siyah, beyaz, mavi, yeşll, mor gibi altı renk üzerinedir. Erkek gömlekleri ve peşli kadın entarileri yapılırdı.

Altunlu rengamiz kemha: bk. Kemha.

Alvala: Silivri’de bir çeşit kumaşa verilen ad.

Amazon Çuhası: Amazon çuhası ise iyice yatırılmış uzun kılları olan ince ve dökük bir kumaştır. Bunlar dışında zemini düz havlı yün kumaşlardan bazıları, kastor, muflon, fötr, lodendir.

Amor: Bir çeşit kumaş.

Anayolluğu: Anadolu’da, özellikle Erzincan’da düğünlerde oğlan tarafından kız tarafına ve kızın anasına hediye edilen kumaş.

Ankene: Bir kumaş, bk. İbrahimiyye.

Arakıye: Yün veya tiftikten döğülerek yapılmış ince keçe kumaş. Cübbe, potur, küah, takke yapılırdı.

Arkaçlık: Kıl veya yün dokuma; Silifke ve İçel’de kullanılır.

Arkalık: bk. Mavibez.

Armür: Sık dokunmuş, atkı iplikleri şekil vermede bilhassa enlemesine düzgün damarlar teşkil etmede önemli rol oynayan bir kumaştır.

Arşın: Altın, gümüş ve ipekle dokunmuş bir nevi kumaş.

Asıl: Kıymetli kumaşlara verilen ad. (Kırg. S.)

Asker çuhası: Kaba ve hafif keçeleşmiş şekildedir. Asker elbiselerinin yapılmasında kullanılır.

Astar: Elbiselerde kumaşları daha dayanıklı bir hale getirmek için altlarına konulan bez ve kumaşlar. Ekseriya pamuktan olup, nadiren ipekten dokunurdu. Resmi kayıtlarda destar olarak yazılmıştır. En meşhurları Adana ve Manisa’da dokunurdu.

Aşağı çitari: bk, Çitari.

Atalags: Yakutça’da atlas kumaş. (Yak. S.)

Atiles: Kırgızca’da atlas kumaş. ( Kırg. S.)

Atkı: Boyun ve omuzları örtmek için yünden, pamuktan veya ipekten uzunca veya dörtköşe şekilde örülmüş kumaşlar.

Atlas: Çoğunlukla kadın giyiminde kullanılan, ipekten dokunmuş, parlak bir kumaş. Sertçedir. Çoğunlukla düz renkli olup, bazı nakışlı çeşitleri de vardır. En güzelleri İstanbul’da işlenmiştir. Çeşitleri arasında adları tesbit edilebilenler: surmai, elvani, gülnumi, mermeri, mertebani, firengi.

Atlas florentin: Bostancıbaşılara, kurban bayramlarında padişahın eteğini öptüklerinde verilmek adet olan kumaşın adı. Yedi donluk (elbiselik) verilirdi.

Atma: Pamuktan dokunmuş bir nevi bez.

Ay: Turuncu renkte ipek kumaş.

Ayakaltı: Samsun civarında, söz kesmeden sonra gelin evine götürülen elbiselik hediye kumaş.

Ayakeni: Anadolu’da bilhassa Niğde ve Erzincan’da kıza nişan takılırken, kapı eşiğinden kayınvalidenin oturduğu yere kadar, güvey tarafından satın alınıp gönderilmiş olan ipekli

bir top kumaş serilir; geIin bu kumaş üzerinde yürüyerek el öpmeye gider; bu kumaşa ayakeni denilirdi. Sonradan bu kumaştan elbise yapılır.

Ayakişi: Yozgat civarında, düğünlerde gelinin ayağı altına serile n birkaç arşın basma.

Aydos çatması: bk. çatma.

Aziziye: bk. Futa.

Baalbekiye: Beyaz pamuk ipliğinden dokunan bir tür kumaş ve bu kumaştan yapılan giysiler.

Bademli: Diyarbakır kumaşı. Çoğunlukla kırmızı, lacivert, siyah ve mor renk üzerine, dokumundan sırma ile süslüdür.

Bagassı: Eskişehir’de patiskaya verilen ad.

Bağıldak: Çocukların bacakları arasına bağlamak için dokunmuş pamuklu ve ıslaklığı emici beze verilen ad.

Bahmal: Eskiden bir nevi; kadifeye verilen ad.

Baldaken: Bir taht, katafalk ya da yatak üzerinde yer alan kumaş ya da ahşap tavan.

Balıklı: bk. Futa.

Balkaymak: İki renk yollu ipek kumaş: ayrıca bk. Kenefi.

Balkı: Kırgızca’da kıymetli bır kumaşın adı. (Kırg. S.)

Balzorin: Bir yüzü tüylü astarlık kumaş.

Barça: Kırgızca’da kumaş adı. (Kırg. S.)

Barçın: Blr kumaş türü, kadife.

Barej: Sık dokunmuş hafif yünlü bir kumaş.

Barkıt: Kırgızca’da kadifeye verilen ad; yollu kadife taklldi pamuk.

lu kumaş. (Kırg. S.)

Basma: Çiçekli, türlü renk ve desenli kumaş. Adi basmanın içi ve yüzü perdahlıdır. İçi havlı ve dışı perdahlı olanlara pazen, içi perdahlı ve dışı havlı olanlara divitin denir. Basma, bugün de günlük elbiselerin yapımında kullanılır.

Başayı: Kırgızca’da el dokuması bir nevi ipek kumaşa verilen ad.

Batı bar kezdeme: Hamurlu, kolalı kumaş. (Kırg. S.)

Beatris: Günümüzde astarlık olarak kullanılan, az parlak, kumaş.

Bebbez: Krep, ipek tül. Bilhassa Muğla’da kullanılır.

Becek: Erzurum’da tülbente verilen ad.

Bekasap: bk. Beykasam.

Beledi: Pamuklu bir cins kumaş. Bilhassa Tire’de dokunanları meş¬hurdu, Beledi kumaşlara Konya’da Velidi, diğer bölgelerde Karaoğlan dimisi adı verilir. Tesbit edilebilmiş olan çeşit¬

leri: Tire iş, celebis, bademli, naaşlı.

Benduki: Bir nevi keten bezi.

STOK ŞİFON KUMAŞ ALANLAR

Benek-i Amasya: XVI. yüzyılda Amasya’da dokunan bir kumaş.

Benek-i Bursa: XVI. Yüzyılda dokunan Bursa işi bir kumaş.

Benek-i İstanbul: XVI. yüzyılda İstanbul’da dokunan bir kumaş.

Bengal (Krep saten):Parlak çok dökük bir kumaştır.

Bengalin: Havsız, ince, sık kumaşlardır. Kumaşın eni istikametinde küçük damarları vardır. Bu kumaşlar çok sağlam fakat pahalıdırlar.

Beren: Kırgızca’da kadife. ( Kırg, S. l

Berenci: Kırgızca’da bir kumaş adı. (Kırg. S.)

Bergama pamuklusu: Yeniçerilerin barani dedikleri yağmurluk elbisenin astarı için kullanılan bir nevi pamuklu bezdir.

Beşme: Her çubuğu başka başka beş renkte olan yollu kumaş.

Beşparmak: Her çubuğu ayrı beş renkte dokunmuş, yollu kumaş. Elifi ve sopalı da denir; ayrıca bk. Alaca.

Beyazgezi: Kaftan yapılan bir tür kumaş.

Bey-i güzin: Kumaş adı.

Beykasam: Boyunca ufak çizgileri olan yan ipekli yan pamuklu parlak kumaş. Bekasap da denir. (Kırg. S.)

Bez: Pamuk veya ketenden dokunmuş kumaş. Rengi daima beyaz olur. İpliğin cinsine, dokunuş tarzına, kalınlığına, inceliği¬ne, yumuşaklığına, sertliğine göre muhtelif cinsleri olup, Amerikan bezi, Trabzon bezi, yelken bezi, epengen bezi, keten bezi, penbe bez, Ermeni bezi gibi isimler alır.